قرص تری فلوئوپرازین
قرص تری فلوئوپرازین ,قرص تری فلوئوپرازین 1 میلی گرم چیست,قرص تری فلوئوپرازین ۱ میلی گرم,قرص تری فلوئوپرازین 1 برای چیست,قرص تری فلوئوپرازین 2 میلی گرم,قرص تری فلوئوپرازین ۱,قرص تری فلوئوپرازین 1 میلی گرم برای چیست,قرص تری فلوئوپرازین 2
توضیحاتی در مورد قرص تری فلوئوپرازین
تجویز و تعیین دوز دارو به عهده پزشک می باشد . تری فلوپرازین از داروهایی است که بر روی سیستم عصبی اثر می گذارد و در درمان برخی اختلالات اعصاب مانند شیزوفرنی، اختلالات رفتاری و… تجویز می گردد. در بعضی مواقع این دارو به عنوان آرامبخش در مواقع اضطراب، بی قراری یا شکاک شدن نسبت به دیگران و حملات افسردگی حاد تجویز می گردد. این دارو به یک دسته دارویی تعلق دارد به نام فنوتیازین ها. همچنین یکی از اثرات جانبی این دارو اثر ضد استفراغ آن است که در بعضی از مواقع از این عارضه جانبی به عنوان اثر درمانی استفاده می شود. طبقه‌بندی فارماکولوژیک: فنوتیازین، مشتق پیپرازین. طبقه‌بندی درمانی: ضد سایکوز، ضد استفراغ. طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نکاتی در مورد مصرف قرص تری فلوئوپرازین
-در صورت سابقه ی حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه آن مانند کلرپرومازین، تیوریدازین، پرفنازین، فلوفنازین و یا هرداروی دیگر حتما پزشک خود را مطلع نمایید. -در صورت سابقه یا ابتلا به افسردگی شدید، بیماری خونی، بیماری مرتبط با سرکوب مغز استخوان، بیماری عروقی، ضربان نامنظم قلبی، افت فشار خون شدید، آنژین قلبی، فشار بالای چشم (گلوکوم)، تشنج، دیابت نوع دو، کلسترول بالا حتما به پزشک خود بگویید. -در صورت بارداری، شیردهی یا قصد بارداری پزشک خود را مطلع نمایید. -مصرف این دارو برای افراد مبتلا به اختلالات کبدی، مناسب نیست لذا قبل از شروع مصرف آزمایشات بالینی تجویز شده توسط پزشک را انجام دهید تا از مناسب بودن وضعیت کبدی و خونی شما برای شروع این دارو اطمینان حاصل شود. -در صورتی که در خانواده نزدیکتان سابقه ی بیماری های مرتبط به انعقاد خون و تشکیل لخته های خونی وجود دارد به پزشک خود اطلاع دهید. -در صورتی که از فرآورده های الکلی یا دخانیات استفاده می نمایید حتما پزشک خود را مطلع نمایید. -لیست کاملی از کلیه داروها (حتی داروهای بدون نسخه)، مکمل ها و فرآورده های گیاهی مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید تا از بروز تداخلات دارویی جدی که ممکن است با مصرف همزمان این دارو با سایر داروها ایجاد شود، جلوگیری گردد. -مصرف همزمان این دارو با داروهای حاوی نیترات (مانند نیتروگلیسیرین) احتمال افت شدید فشار خون را افزایش می دهد. -مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای تضعیف کننده ی اعصاب، اثر تضعیف کنندگی این دارو ها را تشدید می نماید لذا پیش از شروع مصرف هرگونه داروی آرامبخش حتما با پزشک خود مشورت نمایید. نحوه صحیح مصرف تری فلوپرازین -دارو را کاملا طبق دستور پزشک به مقدار گفته شده و در فاصله زمانی های مشخص شده مصرف نمایید و تا زمانی که پزشک توصیه نموده است مصرف دارو را ادامه دهید. -مصرف این دارو همراه با شربت ها و داروهای ضد اسید معده، می تواند منجر به کاهش جذب این دارو شود و در صورت نیاز به مصرف همزمان آن ها حداقل بین مصرف این دارو و داروهای ضد اسید دو ساعت فاصله لازم است. -در صورت عدم توانایی بلع قرص، می توانید آن را خرد کنید و در آب یا سایر مایعات فاقد کافئین حل نمایید. -فرم تزریقی این دارو تنها در مرکز درمانی یا تحت نظر پزشک مصرف شود. -قطع ناگهانی این دارو می تواند عوارض جدی و آزار دهنده ای در بر داشته باشد به همین خاطر قطع دارو تنها باید زیر نظر پزشک و به صورت تدریجی انجام شود. -در صورت فراموشی یک نوبت مصرف این دارو، به محض یادآوری آن را مصرف نمایید اما اگر این دارو بیشتر از دو نوبت در روز برای شما تجویز شده است، در صورت فراموشی یک نوبت دارو، حداکثر تا یک ساعت پس از موعد مقرر شده می توانید آن را مصرف نمایید در غیر این صورت، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید و نوبت بعدی را طبق برنامه ی سابق مصرف نمایید و از دو برابر نمودن مقدار دارو در یک نوبت جدا خودداری نمایید. -پاسخ درمانی به این دارو معمولا پس از ۲ تا ۳ هفته پس از شروع درمان مشاهده می گردد. لذا تا زمانی که دارو اثر نماید، صبور باشید و مصرف منظم آن را تحت نظر پزشک خود ادامه دهید. -ممکن است در زمان مصرف این دارو احساس گرما یا سرمای ناگهانی کنید و تعریق بدنتان افزایش یابد. لذا در زمان هایی که دمای هوا خیلی بالا یا خیلی پایین است (هوای سرد یا گرم شدید) بیشتر مراقب خود باشید و تا جای ممکن در معرض هوای گرم خیلی شدید قرار نگیرید. -در مدت مصرف این دارو، از مصرف فرآورده های الکلی خودداری نمایید. مصرف همزمان این دارو همراه با فرآورده های الکلی، اثر خواب آوری و گیجی این دارو را تا حد زیاد و خطرناکی می تواند افزایش دهد. -در صورت مصرف غیر عمد دارو بیش از مقدار تجویز شده سریعا به یک مرکز درمانی یا پزشک خود مراجعه نمایید و بسته ی داروها را همراه تان ببرید. از علائم مسمومیت با این دارو می توان به مشکل در حرکت، افت فشار خون، گیجی و عدم تعادل اشاره کرد.
موارد مصرف قرص تری فلوئوپرازین
تری فلوپرازین در کنترل روان‌پریشی بکار می‌رود، و در کنترل اضطراب، سرگیجه و تهوع نیز کاربرد دارد.
عوارض قرص تری فلوئوپرازین
-افت فشار خون وضعیتی و سرگیجه ناشی از آن در زمان مصرف این دارو شایع می باشد. برای کاهش احتمال وقوع آن، از تغییر وضعیت ناگهانی بپرهیزید. (بطور مثال از حالت دراز کش ابتدا به حالت نشسته تغییر وضعیت دهید و پس از چند ثانیه به آرامی بلند شوید.) -در صورت بروز علائمی مانند گلودرد، تب، خونریزی یا کبودی غیر معمول در نقاط بدن، لکه های پوستی قرمز، ضعف، لرزش، تغییر رنگ ادرار به رنگ تیره و درد و تکرر در دفع آن، زردی پوست یا چشم، اختلال در بینایی و روشن شدن مدفوع، حتما به پزشک خود مراجعه نمایید. -در صورت گرفتگی عضلات گردن و یا بیرون زدگی زبان، حرکت غیر عادی لب ها، چشم، صورت و… حتما به پزشک خود مراجعه نمایید. -خشکی دهان ناشی از این دارو با مصرف آدامس و آبنبات های بدون قند برطرف می شود. -در صورت بروز یبوست یا اسهال در مدت درمان با این دارو، مایعات به مقدار کافی مصرف نمایید و در صورتی که ادامه دار شد، به پزشک خود مراجعه نمایید. -در مدت درمان با این دارو، حساسیت بدن شما به نور بیشتر خواهد شد لذا از تماس با نور مستقیم خورشید تا جای ممکن خودداری نمایید و از فرآورده های ضد آفتاب و عینک دودی استفاده کنید. -این دارو خواب آور می باشد لذا تا زمانی که اثر دارو کاملا برطرف نشده، از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به احتیاط دارند، خودداری نمایید.
عوارض جانبی قرص تری فلوئوپرازین
اعصاب مرکزی: نشانه‌های اکستراپیرامیدال ، رخوت (به ندرت)، سودوپارکینسونیسم، خواب آلودگی (غالباً)، سندرم بدخیم نورولپتیک، سرگیجه، سردرد، بی خوابی، تشدید نشانه‌های سایکوتیک، خستگی، دیسکینزی تأخیری. قلبی ـ عروقی: کمی فشار خون در حالت ایستاده، تاکیکاردی، تغییرات (EKG). چشم: تاری دید، تغییرات چشمی (تغییر پیگمانتاسیون شبکیه با مصرف طولانی مدت دارو). دستگاه گوارش: خشکی دهان، یبوست، تهوع. ادراری ـ تناسلی: احتباس ادرار، بی نظمی قاعدگی. خون: لکوپنی گذرا، آگرانولوسیتوز. کبد: یرقان انسدادی. متابولیک: افزایش وزن. پوست: واکنشهای آلرژیک، درد در محل تزریق عضلانی، حساسیت به نور، بثورات جلدی، آبسه استریل. سایر عوارض: ژنیکوماستی، توقف ترشح شیر.کاهش فشار خون , یبوست , خشکی دهان , خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، بی قراری، مشکلات خواب، اختلال حافظه یا تمرکز، سبکی سر، تهوع، استفراغ، اسهال، تغییرات اشتها یا وزن، مشکلات پستان، تغییر در قاعدگی و اختلالات جنسی
مکانیسم اثر قرص تری فلوئوپرازین
تری فلوپرازین از گروه فنوتیازینها است. مکانیسم اصلی اغلب این داروها مهار گیرنده‌های دوپامینی در سلولهای مغز است. اثر ضد سایکوز: به نظر می‌رسد این دارو از طریق انسداد پس سیناپسی گیرنده‌های دوپامینی در CNS اثرات ناشی از تحریک دوپامین را مهار می‌کند. اثرات ضد استفراغ دارو ناشی از انسداد گیرنده دوپامینی در منطقه ماشه‌ای گیرنده شیمیایی بصل النخاع ( CTZ) است. تری فلوئوپرازین اثرات مرکزی و محیطی بسیاری دارد. این دارو موجب انسداد گیرنده‌های آلفا شده و فعالیت ناشی از هیستامین و سروتونین را خنثی می‌سازد. شایع ترین عوارض جانبی این دارو تظاهرات اکستراپیرامیدال است. فعالیت تسکین بخشی و ضد موسکارینی این دارو کمتر از فنوتیازینهای آلیفاتیک و پیپریدین است.
منع مصرف قرص تری فلوئوپرازین
حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به فنوتیازینها و ترکیبات وابسته، دیسکرازیهای خونی و کاهش فعالیت مغز استخوان (عوارض جانبی هماتولوژیک، اختلالات همراه با اغما، صدمات مغزی، ضعف CNS و اثرات جانبی بر روی فشار خون بروز می‌کند) موارد احتیاط : بیماری قلبی ، آنسفالیت، آسیب دیدگی سر، بیماری تنفسی، صرع و سایر اختلالات تشنجی، گلوکوم، هیپرپلازی پروستات، احتباس ادرار، بیماری پارکینسون و فئوکروموسیتوم، کمی کلسیم خون، اختلال عملکرد کبد یا کلیه، بیماران ضعیف و سالخورده، قرار گرفتن در معرض گرمای زیاد.
تداخل دارویی قرص تری فلوئوپرازین
مصرف همزمان با داروهای مقلد سمپاتیک، از جمله اپی‌نفرین، فنیل افرین، فنیل پروپانول آمین و افدرین، و داروهای کاهنده اشتها ممکن است اثرات تحریک کننده و تنگ کننده عروق این داروها را کاهش دهد. مصرف اپی نفرین به عنوان یک داروی تنگ کننده عروق در بیمارانی که تری فلوئوپرازین مصرف می‌کنند ، ممکن است موجب معکوس شدن اثر اپی نفرین یا کاهش بیشتر فشار خون شود. تری فلوئوپرازین ممکن است پاسخ فشار خون را به داروهای کاهنده فشار خون که از طریق مرکزی عمل می‌کنند (مانند گوانتیدین، کلونیدین، متیل دوپا، و رزرپین) مهار سازد. داروهای مسدود کننده بتا ممکن است با مهار متابولیسم تری فلوئوپرازین غلظت پلاسمایی این دارو را افزایش داده و موجب مسمومیت شوند. مصرف همزمان با پروپیل تیواوراسیل خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش می دهد. مصرف همزمان با لیتیم ممکن است موجب مسمومیت شدید نورولوژیک یا یک سندرم شبه آنسفالیت و کاهش پاسخ درمانی به تری فلوئوپرازین شود. نمکهای آلومینیوم جذب گوارشی تری فلوئوپرازین را افزایش و اثرات درمانی آن را کاهش می‌دهند. 1 ساعت قبل یا دو ساعت بعد از نمکهای آلومینیوم مصرف شود. باربیتوراتها و لیتیم می‌توانند اثر فنوتیازین را کم کنند. استفاده تو ام با تضعیف کننده‌های سیستم اعصاب مرکزی، باعث افزایش تضعیف CNS می‌شود. از استفاده تو ام بپرهیزید. کافئین اثرات دارو را کم می‌کند. تنظیم دوز لازم می‌باشد. استفاده تو ام با الکل باعث افزایش دپرسیون CNS بویژه مهارتهای سایکوموتور می‌شود. سیگار کشیدن اثرات دارو را کم می‌کند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، ریسک ایجاد واکنشهای حساسیت به نور را بیشتر می‌کند.
قرص تری فلوئوپرازین چیست
قرص تری فلوئوپرازین (Trifluoperazine) از داروهایی است که با تاثیر بر روی سیستم عصبی در کنترل روان پریشی کاربرد دارد. این دارو در درمان اسکیزوفرنی و همچنین کنترل اضطراب، سرگیجه و تهوع نیز تجویز می‌شود. کاهش فشارخون، یبوست، خشکی دهان، خواب‌آلودگی، سرگیجه، سردرد، بی‌قراری و مشکلات خواب برخی از عوارض این دارو می‌باشند. این دارو به دو صورت قرص و آمپول در دسترس می‌باشد و معمولا پس از ۲ تا ۳ هفته پس از شروع درمان آثار بهبودی در بیمار مشاهده می‌شود.
نحوه مصرف قرص تری فلوئوپرازین
میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک متخصص تعیین گردد. به طور معمول درمان شیزوفرنی با مقدار ۲ تا ۵ میلی‌گرم از دارو به صورت خوراکی و به تعداد دو بار در روز آغاز می‌شود.
مقدار مصرف قرص تری فلوئوپرازین
الف) حالات اضطرابی. بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار 2-1 میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود. دوز دارو تا 6 میلی گرم در روز، در صورت لزوم قابل افزایش است. ب) اسکیزوفرنی و سایر اختلالات سایکوتیک. بزرگسالان: برای بیماران سرپایی، از راه خوراکی، مقدار 2-1 میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود، و برحسب نیاز به این مقدار اضافه می‌گردد. برای بیماران بستری، از راه خوراکی، مقدار 5-2 میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود و ممکن است به تدریج تا mg/day 40 افزایش یابد. از راه عضلانی مقدار 2-1 میلی گرم هر 6-4 ساعت، برحسب نیاز، تزریق می‌شود. کودکان 12-6 ساله (بستری یا تحت مراقبت دقیق): از راه خوراکی ، مقدار یک میلی گرم 2-1 بار در روز مصرف می‌شود و ممکن است به تدریج تا mg/day 15 افزایش یابد. یا 1 میلی گرم عضلانی، یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود.
مصرف قرص تری فلوئوپرازین
تری فلوپرازین یک مشتق پروپیل پیپرازینی فنوتیازین (پروتوتیپیکال نسل اول) می باشد که به عنوان یک ضد سایکوز مطرح است.
فارماکودینامیک قرص تری فلوئوپرازین
تری فلوپرازین اثرات ضعیف آنتی کولینرژیکی وخواب آوری و تاثیرات خارج هرمی قوی دارد. اثرات ضداستفراغ تقریبا قدرتمندی نیز دارد. اثر اصلی دارو اثرات آنتی دوپامینرژیک می باشد.