گیگسان

دانستنی ها

گیگسان

دانستنی ها

درد طحال

درد طحال

درد طحال چگونه است ,درد طحال از چیست,درد طحال ناشی از چیست,درد طحال چیست,درد طحال نشانه چیست,درد طحال برای چیست,درد طحال در بارداری

درد طحال چگونه است , درد طحال از چیست , درد طحال ناشی از چیست , درد طحال چیست

توضیحاتی در مورد درد طحال

یکی از مهمترین اعضای بدن برای سلامتی دستگاه گردش خون و پاکسازی مواد سمی از بدن طحال است، اما گاهی بدون علائم مشهود این عضو بزرگ شده و باعث مشکلات سلامتی در بدن می‌شود. چه چیزی باعث درد طحال می‌شود؟ آیا علائم درد طحال می‌تواند نشانگر یک عفونت سیستمیک زمینه‌ای باشد؟ این مقاله درباره این سوال و پاسخ‌های آن و اطلاعات بیشتر در این باره است. طحال قسمت مهمی از سیستم ایمنی را تشکیل می‌دهد. این عضو کار می‌کند تا سلول‌های خونی قرمز فرسوده و آسیب دیده را تخریب کند و سلول‌های جدید را ایجاد کند. از آن جایی که این عضو به صورت فعال در مقابله با عفونت‌ها عمل می‌کند، شانس زیادی برای عملکرد غیرطبیعی طحال وجود دارد که موجب درد و ناراحتی بسیاری می‌شود. دلایل متعددی وجود دارند که می‌توانند باعث احساس درد شوند. این موارد عبارتند از سپسیس، عفونت سیستمیک، بزرگی طحال، طحال پاره و غیره. از این رو، شخص نیاز دارد تا علائم گوناگون را شناسایی کند تا با کمک تست‌های مشخصی قادر به تشخیص باشد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد درد طحال صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علت بزرگ شدن و درد طحال

بزرگ شدن طحال به دلایل مختلفی رخ می‌دهد از جمله عفونت، بیماری‌های خونی، مشکلات ژنتیکی و برخی بیماری‌های دیگر که می‌تواند این عضو را بزرگ کند. طحال یکی از ارگان‌های حیاتی در سیستم لنفاوی بدن انسان است ومانند یک نگهبان بدن را از عفونت‌ها و ابتلا به بیماری‌های ویروسی حفظ می‌کند. این عضو از بدن مسئول تولید آنتی بادی برای مقابله در برابر میکروب‌ها وباکتری‌ها است، همچنین به تمیز نگه داشتن خون، حمل و نقل و متعادل سازی سطح مایعات بدن، حفظ پلاکت‌های خون و خارج کردن مواد سمی و گلبول‌های مرده از خون می‌پردازد. طحال با تولید دو ماده ضروری فاگوسیت‌ها و لنفوسیت‌ها که هر دو از گروه سلول‌های سفید خونی هستند با ابتلای انسان به بسیاری از بیماری‌ها و عفونت‌ها مقابله می‌کند. بزرگ شدن طحال به نام بیماری اسپلنومگالی شناخته می‌شود و نشان دهنده فعالیت شدید سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عوامل تهدید کننده حیات است، اما این کار را به اشتباه انجام می‌دهد و سبب بزرگ شدن طحال شده است. طحال می‌تواند به میزان زیاد بزرگ شود و حتی با معاینه بالینی بیمار و لمس تورم شکم در ناحیه سمت چپ بدن پشت معده تشخیص داده شود.

درد طحال در طب سنتی

کارشناسان طب سنتی اعتقاد دارند مصرف برخی مواد غذایی بویژه خوراکی‌های با طبع سرد، شور و ترش می‌تواند سبب بزرگ شدن طحال و در نهایت آسیب دیدن کبد شود. بیماری‌های طحال و بزرگ شدن آن می‌تواند سبب ابتلای افراد به انواع عفونت‌ها شود، همچنین انرژی پایین برای فعالیت ها، کمک خونی، بی اشتهایی، افزایش وزن بدن، مشکل در هضم مواد غذایی و نیز جریان خون نامنظم، به همین دلیل افراد باید مراقبت خاصی ازسیستم لنفاوی خود بویژه طحال داشته باشند.

علائم بزرگ شدن و درد طحال

از جمله علائم بزرگ شدن طحال می‌توان موارد زیر را نام برد: – سوء هاضمه یا احساس ناراحتی گوارشی پس از خوردن مواد غذایی – احساس درد و حساسیت در اطراف ناحیه طحال، در سمت چپ بالای شکم – احساس درد در شکم که تا شانه سمت چپ امتداد پیدا می‌کند – درد هنگام تنفس عمیق – پایین بودن سطح انرژی – خستگی مزمن – زردی پوست بدن بویژه صورت – کم خونی – کاهش وزن بدون علت – عفونت‌های مکرر بویژه در ناحیه گوش، مجاری ادراری، تنفسی و یا عفونت‌های سینوسی – خونریزی و بروز کبودی به میزان زیاد در بد

علل بزرگ شدن طحال

عفونت‌های باکتریایی، ویروس ها، انگل، استفاده ازمواد مخدر، رژیم غذایی سرشار از خوراکی‌های فست فود، تماس با مواد شیمیایی، مواد نگهدارنده، آفت کش ها، ابتلا به برخی سرطان ها، بیماری سیروز کبدی، اختلالات سیستم لنفاوی، واکنش‌های خود ایمنی مانند آرتریت، ضربه‌های فیزیکی به طحال یا آسیب (مانند آسیب‌های ورزشی)، داشتن زخم سالک، ابتلا به مالاریا و مواردی از این دست که عوامل جدید برای بزرگ شدن طحال هستند. آزمایش خون، انجام سونوگرافی و سی تی اسکن بهترین راه‌ها برای شناسایی مشکل بزرگ شدن طحال هستند. معمولاً پزشکان انواع راهکارهای درمانی مانند مانند درمان‌های دارویی، تغییر در رژیم غذایی، از بین بردن عوامل عفونت زا و نیز درمان بیماری‌های زمینه‌ای را ابتدا انجام می‌دهند و تنها درصورتی که هیچ چاره‌ای وجود نداشته باشد طحال را با جراحی از بدن خارج می‌کنند. در بیشتر موارد نیازی به خارج کردن طحال نیست و با اقدامات درمانی بیماری کنترل می‌شود، اما چنانچه پزشک چاره‌ای جز خارج کردن این عضو نداشته باشد فرد باید پس از آن مراقبت دقیقی از سلامت خود انجام دهد، زیرا بدن او نمی‌تواند در برابر بسیاری از بیماری‌ها از خود مقابله کند. کارشناسان به افرادی که دچار مشکل بزرگ شدن طحال هستند توصیه می‌کنند علاوه بر رعایت رژیم غذایی سالم به طور روزانه ورزش انجام دهند، زیرا این کار باعث بهبود گردش گردش خون و کمک به سلامت طحال می‌شود.

درد طحال نشانه چیست

درد طحال خود نشانه‌ای از یک مسئله زمینه‌ای است و نشانه‌های دیگر این چنینی نیز می‌توانند این مورد را همراهی کنند. این مورد شامل دردی است که ممکن است در ابتدا به ناحیه چپ فوقانی حفره شکمی محدود شود که سپس به بخش‌های دیگر گسترش می‌یابد و به درد تیرکشنده منجر می‌شود. در صورتی که اسپلنومگالی یا بزرگی طحال و هپاتومگالی یا بزرگی کبد وجود دارد، سپس شخص ممکن است با خوردن حجم اندکی غذا احساس سیری کند یا این که ممکن است پس از صرف غذا، احساس درد را تجربه کند. این مورد معمولا به دلیل کبد و طحال بزرگ شده که به فشار وارد کردن به معده تمایل دارند، رخ می‌دهد و به همین دلیل اشتهای فرد به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. علامت دیگر این است که به محض این که درد به طور طبیعی ایجاد شود، ممکن است مشاهده شود که فرد به مقدار زیادی به دچار شدن به بیماری‌های عفونی، حساس شود. این مورد بدین دلیل است که اگر چه که یک فرد می‌تواند بدون طحال زندگی کند اما همچنان به عنوان یک بخش مهم از سیستم ایمنی باقی می‌ماند. از این رو، چنین فردی به احتمال بیشتری به بیماری‌های عفونی مبتلا می‌شود و نیاز است تا دقت بیشتری شود و اطمینان حاصل شود که او به قدر کافی احتیاط می‌کند به گونه‌ای که از بروز آن‌ها پیشگیری شود. بنابراین، نیاز است تا او به طور منظم واکسینه شود یا تحت درمان با آنتی‌بیوتیک قرار گیرد. برخی اوقات، علائم درد طحال ممکن است با یک درد شکمی و درد سینه همراه باشد. درد قفسه سینه به خصوص همانند درد ریوی است که زمانی که معده، مثانه یا روده پر می‌شود، احساس می‌شود. ناحیه اطراف سمت چپ فوقانی بدن ممکن است به لمس حساس باشد یا ممکن است کمی هم متورم شده باشد. درد قسمت پشتی بدن ممکن است برخی اوقات با علائم همراه باشد. درد قسمت پشتی بدن یا تورم سمت چپ قسمت میانی پشت بدن می‌تواند به دلیل طحال پاره شده رخ دهد.

درد طحال و قفسه سینه

درد قفسه سینه زمانی که با کمی از درد شانه خفیف همراه شود می‌تواند نشانگر یکی از علائم درد طحال باشد. ممکن است طی نفس کشیدن، بر روی ریه‌ها فشار وارد شود و در نهایت ممکن است حرکت قفسه سینه و ریه‌ها به دلیل حساسیت به لمس در ناحیه طحال، درد وجود داشته باشد. یکی دیگر از علائم احتمالی که ممکن است مشاهده شود، کاهش فشار خون است، در حالی که یکی از عملکردهای طحال کمک به تولید سلول‌های خونی سفید و قرمز است. به هنگام بروز یک عفونت یا پارگی طحال، خون ممکن است به داخل حفرات شکم نشت کند. این امر می‌تواند به درد شدید منجر شود و این یک مورد اضطراری است که فرد باید با آن مقابله کند. این مورد می‌تواند به نوسانات خطرناک در فشار خون همراه با درد منجر شود. درد طحال طی دوران بارداری به ویژه نشان دهنده عفونت شدیدی است که نهایتا ممکن است برای حیات مادر و کودک تهدیدآمیز باشد. از این رو، این یک نشانه جدی است که نیاز است تا بر اساس الویت مورد بررسی قرار گیرد به صورتی که از احتمال هر گونه مشکل آتی جلوگیری شود. سلب مسئولیت: این مقاله تنها هدفش اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان جایگزین توصیه پزشک متخصص قرار گیرد.

درد طحال و گاز در روده

گازی که بر اثر دراز کشیدن در خم روده بزرگ و در نزدیکی طحال به دام می افتد می تواند درد در قسمت فوقانی شکم سمت چپ یا در زیر سمت چپ قفسه سینه ایجاد کند. به این حالت سندرم خمیدگی طحال نیز گفته می شود. علائم و نشانه هایی دیگر سندرم خمیدگی طحال عبارتند از: انبساط قسمت بالای شکم، که می تواند حساس به لمس باشد. صدای طبل مانندی هنگام ضربه زدن به قسمت فوقانی شکم شنیده شود. درد سمت چپ و بالای شکم هنگام خم شدن و یا چرخاندن نیم تنه بالایی ایجاد شود. این درد اغلب با نشستن بدتر شده و با ایستادن رفع می شود. یبوست، اسهال، گرفتگی عضلات شکمی یا گاز بیش از حد ممکن است در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) به وجود آید.

همه چیز درباره طحال

این عضو کوچک و نرم در دوران جنینی، وظیفه خون‌سازی را به عهده دارد، اما پیش از تولد نوزاد این وظیفه مهم را به مغز استخوان واگذار می‌کند و پس از آن تصفیه خون و نیز تقویت سیستم ایمنی را با نگهداری از گلبول‌های سالم قرمز و سفید و پلاکت خون به عهده می‌گیرد، اما این عضو تحت تاثیر عوامل میکروبی و ویروسی یا برخی نارسایی‌های کبدی، بزرگ و دچار بیماری می‌شود. به همین علت، دکتر بابک سرطان تاکید می‌کند که بزرگ‌شدن طحال به خودی خود قابل پیشگیری نیست، بلکه درمان و کنترل آن به درمان بیماری‌های زمینه‌ای عامل بروز این بیماری بازمی‌گردد. بزرگی طحال در برخی موارد از طریق معاینه کلینیکی از سوی متخصص به علت قابل لمس بودن یک برجستگی در زیر دنده‌های سمت چپ بدن قابل تشخیص است، اما گاهی اوقات پزشک فقط با گرفتن شرح حال و انجام معاینه به این عارضه مشکوک می‌شود. با این حال دکتر بهار در گفت‌وگو با جام‌جم تاکید می‌کند: گرچه تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون و شمارش تعداد گلبول‌های قرمز و سفید و پلاکت‌ها ممکن است، اما هیچ روشی برای تشخیص بزرگ‌شدن طحال از سونوگرافی دقیق‌تر نیست. فراموش نکنید علائمی چون بروز سریع خونریزی در شخص، احساس درد در قسمت بالا و سمت چپ شکم، احساس سیری بدون صرف غذا، کم‌خونی، احساس خستگی، عفونت‌های مکرر، سکسکه‌های مکرر و بی‌دلیل، بی‌اشتهایی، تنگی‌نفس، احساس سردی و تعریق پوست می‌تواند ناشی از بزرگ‌شدن طحال باشد. البته این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تاکید می‌کند: افرادی که عادت به ورزش ندارند وقتی تمرینات ورزشی می‌کنند یا بسرعت می‌دوند در طرف چپ بدنشان در ناحیه زیر شکم احساس درد می‌کنند که می‌تواند خبر از وارد آمدن فشار به طحال بدهد که البته مورد جدی نیست و رفع می‌شود.

بزرگ شدن طحال و علل عفونی

وقتی صحبت از درمان بزرگی طحال می‌شود ذهن متخصصان معطوف به درمان بیماری‌ها و علل ثانویه‌ای می‌شود که به بزرگی طحال منجر شده است. چرا که به گفته دکتر بهار، بزرگ‌شدن طحال بیشتر علل عفونی، ویروسی و باکتریایی دارد و در درجه دوم به اشکالات جریان خون و نارسایی‌های کبدی مربوط می‌شود. یعنی اگر کبد دچار مشکل و التهاب بشود به طحال فشار می‌آورد. در برخی موارد، بیماری‌هایی چون روماتیسم و برخی از انواع تالاسمی و حتی در مواردی تومورهای طحال نیز به بزرگ‌شدن آن منجر می‌شود. خوب است بدانید که از عفونت‌هایی که می‌تواند به بزرگی طحال منجر شود عفونت‌های ویروسی مانند مونونوکلئوز (یکی از بیماری‌های مسری ویروسی در دستگاه تنفس، کبد و دستگاه لنفاوی است که بیشتر نوجوانان را درگیر می‌کند)، عفونت‌های باکتریایی مانند سیفلیس یا عفونت لایه داخلی قلب و عفونت‌های انگلی مانند مالاریاست. همچنین بیماری‌هایی چون سیروز و سایر بیماری‌های کبدی، برخی انواع کم خونی و سرطان‌های خون و نیز بروز فشار خون در رگ طحال یا کبد نیز می‌تواند بزرگی طحال را به دنبال داشته باشد.

زندگی بدون طحال

نکته مهم در درمان بزرگی طحال آن است که بسیاری از افراد می‌توانند فقط با درمان علل و بیماری‌های ثانویه‌ای که به بزرگی طحال منجر شده است، اصلاح الگوی فعالیت شان و نیز مراقبت از ابتلا به بیماری‌های عفونی به درمان موثر این مشکل دست یابند و برخی دیگر نیز باید تن به جراحی بدهند و این عضو از بدنشان را خارج کنند. دکتر بهار با تاکید بر این که افرادی که دچار بزرگ‌شدن طحال شده‌اند، باید از ورزش حرفه‌ای و شدید اجتناب کنند، می‌گوید: اگر بزرگ‌شدن طحال تشخیص داده شود، ابتدا پزشک به درمان بیماری‌های مرتبط با این عارضه و در مرحله آخر، روش جراحی فکر می‌کند. البته هر فردی می‌تواند بدون طحال به زندگی خود ادامه دهد، اما از آنجا که این‌گونه افراد بیشتر در معرض ابتلا به انواع عفونت‌ها قرار دارند باید پیش از عمل جراحی به آنها واکسن ذات‌الریه چند ظرفیتی طبق دستورالعمل خاصی تزریق شود. این واکسن‌ها از بروز عفونت خون، استخوان و مفاصل در این افراد جلوگیری می‌کند. همچنین این افراد نه‌تنها باید از سفر به مناطقی که احتمال ابتلا به بیماری مالاریا در آنجا وجود دارد اجتناب کنند، بلکه باید بهداشت فردی خود را با دقت و حساسیت بیشتری حفظ و سعی کنند تا از مواجهه با افراد مبتلا به بیماری‌های عفونی دوری کنند. به خاطر داشته باشید که اگر در طرف چپ بالای شکم احساس درد می‌کنید، بخصوص اگر درد شدید است یا هنگام نفس عمیق کشیدن بدتر می‌شود، باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.

عملکرد طحال

عملکردهای طحال معمولا شامل : پاکسازی موجودات نفوذ کننده در خون (باکتری ها) ذخیره سازی خون تولید آنتی بادی برای سیستم ایمنی بدن حذف سلول های غیر طبیعی خون پاکسازی میکروارگانیسم ها و آنتی ژن های ذرات از جریان خون مکمل فعال سازی و توفسین (تتراپپتید ایمنی)

درمان بزرگ شدن طحال

اگر بزرگ شدن طحال تشخیص داده شود، ممکن است پزشک روش جراحی را برای درمان آن پیشنهاد کند . البته تصمیم گیری برای انجام جراحی و برداشتن طحال باید با دقت انجام گیرد و معمولا پس از بررسی های لازم و آزمایش های گوناگون، پزشک متخصص این تصمیم را می گیرد. هر فردی می تواند بدون طحال به زندگی خود ادامه دهد، اما این گونه افراد بیشتر از افراد عادی در معرض ابتلا به انواع عفونت ها قرار دارند و باید تمام نکاتی را که پزشک به آنها توصیه می کند، رعایت کنند تا مشکل خاصی پس از عمل نداشته باشند .

بیشتر بخوانید : آپاندیسیت ♥ درد آپاندیس ♥ نارسایی کلیه ♥ سنگ کلیهورم کلیه

کپسول دانازول

کپسول دانازول

کپسول دانازول ,کپسول دانازول 200,کپسول دانازول برای درمان کیست,کپسول دانازول,کپسول دانازول 100,کپسول دانازول چیست,کپسول دانازول ٢٠٠,کپسول دانازول یو اس پی

کپسول دانازول

توضیحاتی در مورد کپسول دانازول

کپسول دانازول (Danazol) دارویی است که برای مواردی همچون کیست‌های خوش خیم و اختلالات قاعدگی تجویز می‌شود.چاقی، پرمویی و آکنه از عوارض آن است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول دانازول صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

کاربرد کپسول دانازول

دانازول برای درمان آندومتریوز، منوراژی و دیگر اختلالات قاعدگی، کیست های خوش خیم و دردهای دوره ای شدید پستان، ژینکوماستی(در صورتیکه روشهای دیگر غیر مؤثر باشد) و در درمان طولانی مدت آنژیوادم ارثی بکار می رود.

مکانیسم اثر کپسول دانازول

دانازول با مهار آزادشدن گنادوتروپین های هیپوفیز ممکن است محور هیپوفیز-تخمدان را مهار کند. دانازول آزاد شدن LH,FSH را مهار کرده و در نتیجه تولید استروژن تخمدان را کم می کند. همچنین ممکن است مستقیماً تولید استروئیدهای تخمدانی را مهار نماید و به گیرنده های آندروژن، پروژسترون و گلوکورتیکوئید و نیز به گلوبین متصل شونده به کورتیکواستروئید و هورمون های جنسی اتصال یابد و سرعت کلیرانس متابولیک پروژسترون را زیاد کند.

فارماکوکینتیک کپسول دانازول

متابولیسم دارو کبدی و دفع آن کلیوی می باشد. نیمه عمر دارو، تقریباً 5/4 ساعت است. فارماکوکینتیک جذب: مقدار جذب شده به مقدار مصرف بستگی ندارد. دو برابر کردن مقدار مصرف تنها به میزان ۴۰-۳۴ درصد موجب افزایش جذب می شود. پخش: مشخص نیست. متابولیسم: به ۲-هیدروکسی ـ متیل اتیسترون متابولیزه می شود. دفع: مشخص نیست.

منع مصرف کپسول دانازول

در بیماری های شدید کبدی، کلیوی و قلبی بیماری های ترومبوآمبولیک، خونریزی واژینال با علت ناشناخته، تومورهای وابسته به آندروژن و پورفیریا نباید مصرف شود.

عوارض کپسول دانازول

تهوع،سرگیجه، بثورات جلدی، درد پشت، عصبانیت، سردرد، افزایش وزن، اختلالات قاعدگی، گرگرفتگی، کوچک شدن پستان، اسپاسم عضلات اسکلتی، ریزش مو و مقاومت به انسولین از عوارض جانبی مهم دارومی باشند.

تداخل دارویی با کپسول دانازول

دانازول اثر ضدانعقادی داروهای ضدانعقاد کومارینی یا مشتقات اینداندیون را فزایش داده و ممکن است باعث خونریزی شود. همچنین ممکن است با افزایش غلظت قند خون و مقاومت به انسولین با داروهای پایین آورنده قند خون تداخل داشته باشد. افزایش غلظت پلاسمایی و خطر سمیت کلیوی سیکلوسپورین نیز گزارش شده است.

هشدار در مورد مصرف کپسول دانازول

1. در کودکان ، افراد مسن، افزایش غیر طبیعی گلبولهای قرمز، صرع، دیابت، زیادی فشار خون، میگرن، اختلالات لیپوپروتئین و سابقه ترومبوز باید با احتیاط مصرف شود. 2. در صورت بروز صفات ثانویه جنسی مردانه و زنانه، مصرف دارو باید قطع شود ( در صورت مصرف مداوم ممکن است این صفات غیر قابل برگشت باشند.) 3. طی درمان با این دارو، باید از روشهای غیر هورمونی استفاده شود.

توصیه هایی در مورد مصرف کپسول دانازول

1. امکان بروز واکنشهای حساسیت به نور وجود دارد. 2. در صورت وجود احتمال بارداری، دارو را قطع نموده و با پزشک تماس بگیرید. از آنجایی که مصرف این دارو ممکن است موجب اختلال در عملکرد کبد شود، انجام آزمون‌های عملکرد کبد به طور مرتب ضروری است. در صورت بروز صفات ثانویه جنسی مردانه و زنانه مصرف دارو باید قطع شود. مصرف دارو در کودکان و افراد مسن با احتیاط باید مصرف گردد. بیماران زن در طول درمان با این دارو از روش‌های مؤثر جلوگیری از حاملگی استفاده کنند و در صورت باردار بودن مصرف دارو را قطع و با پزشک مشورت کنید. به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی شدید در شیرخوار، قطع شیردهی یا قطع مصرف دارو (بسته به اهمیت مصرف دارو در مادر) باید صورت گیرد. دارو را باید در دمای 15 الی 30 درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید.

کپسول دانازول چیست

کپسول دانازول (Danazol) برای درمان آندومتریوز (رحم زنان)، بیماری فیبروکیستیک پستان، پستان درد، ژنیکوماستی، اختلالات قاعدگی مانند منوراژی، جلوگیری بعد از نزدیکی مشکوک به حاملگی و همچنین در بدنسازی استفاده می‌گردد. این دارو به صورت کپسول های 100 و 200 میلی گرمی تولید شده و سوخت و ساز آن در کبد صورت می‌گیرد و از طریق مدفوع و ادرار دفع می‌گردد. توجه: در مواردی که بیمار مبتلا به نارسایی‌های قلب ، کبد ، کلیه، دیابت، میگرن و همچنین فشار خون بالا است بهتر است این دارو با احتیاط بیشتر و با مشورت پزشک مورد استفاده قرار گیرد.

مقدار مصرف کپسول دانازول

میزان مصرف این دارو برای بیماری‌های مختلف متفاوت است و باید توسط پزشک و با توجه به نوع بیماری که به آن مبتلا شده‌اید تعیین گردد. الف) آندومتریوز خفیف بزرگسالان: دارو به صورت ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم دو بار در روز خوراکی به مدت ۳ تا ۶ ماه مصرف می شود. درمان ممکن است تا ۹ ماه ادامه یابد. ادامه درمان برحسب پاسخ بیمار است. ب) آندومتریوز متوسط ـ شدید بزرگسالان: دارو به صورت ۴۰۰ میلی گرم دو بار در روز خوراکی به مدت ۳ تا ۶ ماه مصرف می شود. درمان ممکن است تا ۹ ماه ادامه یابد. پ) بیماری فیبروسیستیک پستان بزرگسالان: مقدار mg/day 400-100 در دو مقدار منقسم مصرف می شود و این برنامه درمانی به مدت ۶-۲ ماه به طور مداوم دنبال می شود. ت) پیشگیری از آنژیوادام ارثی بزرگسالان: مقدار ۲۰۰ میلی گرم ۳-۲ بار در روز مصرف می شود تا پاسخ مطلوب به دست آید. مقدار مصرف باید هر ۳-۱ ماه به نصف برسد. در صورت عود بیماری، دوز مجدداً به ۲۰۰ میلی گرم دو بار در روز افزایش یابد. تنظیم دوز با احتیاط صورت گیرد.

مصرف کپسول دانازول

معاینات روتین پستان در طی درمان باید انجام شود. در صورت بزرگ شدن گره‌های پستان در طی درمان، فورا به پزشک اطلاع دهید. در بیماری فیبروکیستیک پستان بیمار را مطلع کنید که درد و ناراحتی معمولا طی ۳-۲ ماه تسکین می‌یابد. همچنین الگوهای قاعدگی ممکن است در طول درمان منظم یا نامنظم باشد. در درمان آندومتریوز و بیماری فیبروسیستیک پستان، مصرف کپسول دانازول باید از دوران قاعدگی شروع شود. در طی مصرف این دارو وزن بیمار باید کنترل شود. تست‌های پایه و دوره‌ای کار کبد باید در همه بیماران انجام شود. از بیماران دیابتی باید تست‌های قندخون به عمل آید. در جوانان باید مایع منی را از نظر حجم، چسبندگی، تحرک و تعداد اسپرم هر ۳ الی ۴ ماه بررسی کرد. در طول درمان و ۶ الی ۸ هفته بعد از درمان یک روش غیرهورمونی جلوگیری از بارداری باید بکار گرفته شود چون تخمک‌گذاری ممکن است سرکوب نشود.

مشخصات کپسول دانازول

دانازول (به انگلیسی: Danazol) رده درمانی: استروئید آنابولیک (آگونیست هورمونهای جنسی مردانه). اشکال دارویی: کپسول . طبقه بندی فارماکولوژیک: آندروژن طبقه بندی درمانی: ضد استروژن، آندروژن طبقه بندی مصرف در بارداری: رده X نام های تجاری: Danogen

موارد مصرف کپسول دانازول

دانازول برای درمان آندومتریوز (رحم زنان)، بیماری فیبروکیستیک پستان، پستان درد، ژنیکوماستی، اختلالات قاعدگی مانند منوراژی، جلوگیری بعد از نزدیکی مشکوک به حاملگی و در بدنسازی استفاده می‌گردد.

مکانیسم اثر کپسول دانازول

دانازول با توجه به ساختار شیمیایی اش (۱۷ آلفا اتینیل تستوسترون) آگونیست قوی آندروژنها است. دانازول ترشح هورمونهای موسوم به گنادوتروپین های هیپوفیز ( هورمون لوتئینه کننده (LH) و هورمون محرک فولیکولی (FSH)) را مهار می کند لذا در اختلالات هورمونی زنان نیز مؤثر است. همچنین دارای خواص آنابولیک است. اثر ضد استروژن: دارو با مهار تولید گنادوتروپین‌های هیپوفیزی باعث مهار محور هیپوفیز ـ تخمدان می‌شود. این دارو موجب غیر فعال و آتروفی شدن بافتهای سالم و بافتهای نابه‌جای آندومتر می‌شود. همچنین، این دارو سرعت رشد بافتهای غیرطبیعی و گرهی در پستان را در بیماری فیبروسیستیک پستان کاهش می‌دهد. اثر آندروژنی: دانازول غلظت‌های اجزای C1 و C4 کمپلمان را افزایش می‌دهد. در نتیجه، تعداد و شدت حملات ناشی از آنژیوادم ارثی را کاهش می‌دهد. اثر ایمنو ساپرسیو: دارو باعث کاهش سطح ایمنوگلوبین M,G و A می‌شود.

منع مصرف کپسول دانازول

بیماری شدید قلبی یا کلیوی (احتباس الکترولیت و مایعات ناشی از مصرف این دارو ممکن است این حالات را وخیم تر کند)، بیماری کبدی (اختلال در دفع این دارو ممکن است موجب تجمع سمی آن شود)، خونریزی غیرطبیعی دستگاه تناسلی با علت نامشخص (دانازول ممکن است رشد بافتهای سرطانی در پروستات یا پستان را تحریک کند)، زنان حامله و مادران شیرده (مطالعات انجام شده در حیوانات نشان داده است که مصرف آندروژن‌ها در دوران حاملگی موجب عضلانی شدن جنین می‌شود). موارد احتیاط: دارو سبب اثرات آندروژنیک برگشت‌ناپذیر می‌شود. استروئیدهای آنابولیک باعث تغییرات لیپیدهای خون و افزایش احتمال آترواسکلروز می‌شود. مصارف طولانی مدت دارو باعث آدنوم‌های خوش‌خیم کبدی می‌شود. دارو می‌تواند باعث افزایش خوش‌خیم فشار داخل مغز شود (سودوتومورسربری)، بیمار را از نظر علائمی مانند سردرد، تهوع/ استفراغ، تغییرات بینایی و ادم پاپی مانیتور کنید.ترومبوآمبولیسم و وقایع ترومبوتیک به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. در موارد دیابت، احتباس مایعات (مانند بیماریهای قلبی ـ عروقی، کلیوی) بیماریهای کبدی و پورفیری با احتیاط استفاده شود. ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان اثبات نشده است. قبل از شروع درمان حتماً تست حاملگی انجام شود، متد غیر هورمونی پیشگیری از بارداری ضمن درمان استفاده شود.

عوارض کلی کپسول دانازول

اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد، اختلال در به خواب رفتن، خستگی، عصبانیت، رعشه، تحریک‌پذیری، اضطراب، افسردگی، پارستزی، ناپایداری روانی، سودو تومور سربری. قلبی ـ عروقی: افزایش فشارخون. پوست: آکنه، پرمویی، چرب شدن مو یا پوست. چشم: اختلال بینایی. دستگاه گوارش: گاستروآنتریت، تغییر اشتها، یبوست، اسهال، تهوع، استفراغ. کبدی: یرقان برگشت‌پذیر، اختلال کبدی. ادراری ـ تناسلی: هماچوری، اثرات هیپواستروژنیک مثل فلاشینگ، تعریق، واژینیت (شامل خارش، خشکی و سوزش)، خونریزی واژینال، بی‌نظمی قاعدگی، تحریک‌پذیری. سایر عوارض: اسپاسم یا کرامپهای عضلانی، برافروختگی، تعریق، واژینیت، خونریزی مهبلی، ایجاد بی‌نظمی‌های قاعدگی، خیز، افزایش وزن بدن، خشن شدن صدا، بزرگ شدن کلیتوریس، آتروفی بیضه، کاهش اندازه پستان، تغییر میل جنسی.

کپسول دانازول در شیردهی

به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی شدید در شیرخوار، قطع شیردهی یا قطع مصرف دارو (بسته به اهمیت مصرف دارو در مادر) باید صورت گیرد.

راهنمایی در مورد مصرف کپسول دانازول

1- از آنجایی که مصرف این دارو ممکن است موجب اختلال در عملکرد کبد شود، انجام آزمونهای عملکرد کبد به طور مرتب ضروری است. 2- در درمان آندومتریوز و بیماری فیبروسیستیک پستان، مصرف دانازول باید از دوران قاعدگی شروع شود. 3- قبل از شروع درمان با دانازول، باید احتمال حاملگی رد شود. بیماران زن در طول درمان با دانازول از روشهای مؤثر جلوگیری از حاملگی استفاده کنند. 4- اختلالات ترومبوتیک، ترومبوآمبولیسم، ترومبوز سینوس ساژیتال و سکته مغزی به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. 5- مصارف طولانی مدت باعث آدنوم‌های خوش‌خیم کبدی شده که معمولاً بدون علامت بوده ولی ممکن است باعث خونریزی‌های حاد داخل شکمی شوند. تست‌های کبدی بیمار به دقت مانیتور شود. 6- موارد متعددی از افزایش خوش‌خیم فشار داخل مغز به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. در صورت بروز ادم پاپی، سردرد، تهوع/ استفراغ، اختلالات بینایی، مصرف دارو متوقف شده و بیمار به نورولوژیست ارجاع شود. 7- قبل از شروع درمان جهت فیبروز کیستیک سینه، سرطان سینه در بیمار رد شود. 8- دانازول را باید هنگامی استفاده کرد،‌ که سایر درمان‌های موجود مؤثر نباشند.1- در طول مصرف دانازول از روشهای غیر هورمونی جلوگیری از حاملگی استفاده کنید، زیرا قرصهای هورمونی جلوگیری کننده از حاملگی ممکن است در طول درمان با این دارو تخمک‌گذاری را متوقف نسازند. 2- در صورت تغییر صدا یا بروز خصوصیات مردانه، مصرف دارو را فوراً قطع کنید. برخی از اثرات آندروژنیک (مانند خشن شدن صدا) ممکن است با قطع مصرف دارو برگشت‌پذیر نباشند. 3- طی مصرف دانازول برای درمان بیماری فیبروسیستیک، پستانها را به طور منظم بررسی کنید. در صورت بزرگ شدن گره‌های پستان در طی درمان، فوراً به پزشک اطلاع دهید. 4- آمنوره معمولاً از 8-6 هفته بعد از درمان با این دارو در زنان بروز می‌کند. 5- پیگیری مرتب مایع منی در مردان ممکن است لازم باشد. 6- به بیمار آموزش دهید تا علائمی مانند تهوع، استفراغ، سردرد، اختلالات بینایی که دال بر سودو تومور سربری می‌باشد را گزارش دهد. مصرف در سالمندان: دانازول در این بیماران باید با احتیاط مصرف شود. مردان سالخورده باید از نظر بروز هیپرتروفی پروستات تحت مراقبت باشند. در صورت بروز نشانه‌های هیپرتروفی پروستات یا کارسینوم پروستات، باید مصرف دانازول قطع شود.

مصرف کپسول دانازول در سالمندان

دانازول در این بیماران باید با احتیاط مصرف شود. مردان سالخورده باید از نظر بروز هیپرتروفی پروستات تحت مراقبت باشند. در صورت بروز نشانه های هیپرتروفی پروستات یا کارسینوم پروستات، باید مصرف دانازول قطع شود. مصرف در شیردهی: به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی شدید در شیرخوار، قطع شیردهی یا قطع مصرف دارو (بسته به اهمیت مصرف دارو در مادر) باید صورت گیرد.

بیشتر بخوانید : کپسول رولاکس ♥ کپسول روغن ماهی ♥ کپسول رویال ژل ♥ کپسول ریفامپینکپسول رواتینکس

کپسول دانازول ,کپسول دانازول 200,کپسول دانازول برای درمان کیست,کپسول دانازول,کپسول دانازول 100,کپسول دانازول چیست,کپسول دانازول ٢٠٠,کپسول دانازول یو اس پی

کپسول دانازول

توضیحاتی در مورد کپسول دانازول

کپسول دانازول (Danazol) دارویی است که برای مواردی همچون کیست‌های خوش خیم و اختلالات قاعدگی تجویز می‌شود.چاقی، پرمویی و آکنه از عوارض آن است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول دانازول صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

کاربرد کپسول دانازول

دانازول برای درمان آندومتریوز، منوراژی و دیگر اختلالات قاعدگی، کیست های خوش خیم و دردهای دوره ای شدید پستان، ژینکوماستی(در صورتیکه روشهای دیگر غیر مؤثر باشد) و در درمان طولانی مدت آنژیوادم ارثی بکار می رود.

مکانیسم اثر کپسول دانازول

دانازول با مهار آزادشدن گنادوتروپین های هیپوفیز ممکن است محور هیپوفیز-تخمدان را مهار کند. دانازول آزاد شدن LH,FSH را مهار کرده و در نتیجه تولید استروژن تخمدان را کم می کند. همچنین ممکن است مستقیماً تولید استروئیدهای تخمدانی را مهار نماید و به گیرنده های آندروژن، پروژسترون و گلوکورتیکوئید و نیز به گلوبین متصل شونده به کورتیکواستروئید و هورمون های جنسی اتصال یابد و سرعت کلیرانس متابولیک پروژسترون را زیاد کند.

فارماکوکینتیک کپسول دانازول

متابولیسم دارو کبدی و دفع آن کلیوی می باشد. نیمه عمر دارو، تقریباً 5/4 ساعت است. فارماکوکینتیک جذب: مقدار جذب شده به مقدار مصرف بستگی ندارد. دو برابر کردن مقدار مصرف تنها به میزان ۴۰-۳۴ درصد موجب افزایش جذب می شود. پخش: مشخص نیست. متابولیسم: به ۲-هیدروکسی ـ متیل اتیسترون متابولیزه می شود. دفع: مشخص نیست.

منع مصرف کپسول دانازول

در بیماری های شدید کبدی، کلیوی و قلبی بیماری های ترومبوآمبولیک، خونریزی واژینال با علت ناشناخته، تومورهای وابسته به آندروژن و پورفیریا نباید مصرف شود.

عوارض کپسول دانازول

تهوع،سرگیجه، بثورات جلدی، درد پشت، عصبانیت، سردرد، افزایش وزن، اختلالات قاعدگی، گرگرفتگی، کوچک شدن پستان، اسپاسم عضلات اسکلتی، ریزش مو و مقاومت به انسولین از عوارض جانبی مهم دارومی باشند.

تداخل دارویی با کپسول دانازول

دانازول اثر ضدانعقادی داروهای ضدانعقاد کومارینی یا مشتقات اینداندیون را فزایش داده و ممکن است باعث خونریزی شود. همچنین ممکن است با افزایش غلظت قند خون و مقاومت به انسولین با داروهای پایین آورنده قند خون تداخل داشته باشد. افزایش غلظت پلاسمایی و خطر سمیت کلیوی سیکلوسپورین نیز گزارش شده است.

هشدار در مورد مصرف کپسول دانازول

1. در کودکان ، افراد مسن، افزایش غیر طبیعی گلبولهای قرمز، صرع، دیابت، زیادی فشار خون، میگرن، اختلالات لیپوپروتئین و سابقه ترومبوز باید با احتیاط مصرف شود. 2. در صورت بروز صفات ثانویه جنسی مردانه و زنانه، مصرف دارو باید قطع شود ( در صورت مصرف مداوم ممکن است این صفات غیر قابل برگشت باشند.) 3. طی درمان با این دارو، باید از روشهای غیر هورمونی استفاده شود.

توصیه هایی در مورد مصرف کپسول دانازول

1. امکان بروز واکنشهای حساسیت به نور وجود دارد. 2. در صورت وجود احتمال بارداری، دارو را قطع نموده و با پزشک تماس بگیرید. از آنجایی که مصرف این دارو ممکن است موجب اختلال در عملکرد کبد شود، انجام آزمون‌های عملکرد کبد به طور مرتب ضروری است. در صورت بروز صفات ثانویه جنسی مردانه و زنانه مصرف دارو باید قطع شود. مصرف دارو در کودکان و افراد مسن با احتیاط باید مصرف گردد. بیماران زن در طول درمان با این دارو از روش‌های مؤثر جلوگیری از حاملگی استفاده کنند و در صورت باردار بودن مصرف دارو را قطع و با پزشک مشورت کنید. به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی شدید در شیرخوار، قطع شیردهی یا قطع مصرف دارو (بسته به اهمیت مصرف دارو در مادر) باید صورت گیرد. دارو را باید در دمای 15 الی 30 درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید.

کپسول دانازول چیست

کپسول دانازول (Danazol) برای درمان آندومتریوز (رحم زنان)، بیماری فیبروکیستیک پستان، پستان درد، ژنیکوماستی، اختلالات قاعدگی مانند منوراژی، جلوگیری بعد از نزدیکی مشکوک به حاملگی و همچنین در بدنسازی استفاده می‌گردد. این دارو به صورت کپسول های 100 و 200 میلی گرمی تولید شده و سوخت و ساز آن در کبد صورت می‌گیرد و از طریق مدفوع و ادرار دفع می‌گردد. توجه: در مواردی که بیمار مبتلا به نارسایی‌های قلب ، کبد ، کلیه، دیابت، میگرن و همچنین فشار خون بالا است بهتر است این دارو با احتیاط بیشتر و با مشورت پزشک مورد استفاده قرار گیرد.

مقدار مصرف کپسول دانازول

میزان مصرف این دارو برای بیماری‌های مختلف متفاوت است و باید توسط پزشک و با توجه به نوع بیماری که به آن مبتلا شده‌اید تعیین گردد. الف) آندومتریوز خفیف بزرگسالان: دارو به صورت ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم دو بار در روز خوراکی به مدت ۳ تا ۶ ماه مصرف می شود. درمان ممکن است تا ۹ ماه ادامه یابد. ادامه درمان برحسب پاسخ بیمار است. ب) آندومتریوز متوسط ـ شدید بزرگسالان: دارو به صورت ۴۰۰ میلی گرم دو بار در روز خوراکی به مدت ۳ تا ۶ ماه مصرف می شود. درمان ممکن است تا ۹ ماه ادامه یابد. پ) بیماری فیبروسیستیک پستان بزرگسالان: مقدار mg/day 400-100 در دو مقدار منقسم مصرف می شود و این برنامه درمانی به مدت ۶-۲ ماه به طور مداوم دنبال می شود. ت) پیشگیری از آنژیوادام ارثی بزرگسالان: مقدار ۲۰۰ میلی گرم ۳-۲ بار در روز مصرف می شود تا پاسخ مطلوب به دست آید. مقدار مصرف باید هر ۳-۱ ماه به نصف برسد. در صورت عود بیماری، دوز مجدداً به ۲۰۰ میلی گرم دو بار در روز افزایش یابد. تنظیم دوز با احتیاط صورت گیرد.

مصرف کپسول دانازول

معاینات روتین پستان در طی درمان باید انجام شود. در صورت بزرگ شدن گره‌های پستان در طی درمان، فورا به پزشک اطلاع دهید. در بیماری فیبروکیستیک پستان بیمار را مطلع کنید که درد و ناراحتی معمولا طی ۳-۲ ماه تسکین می‌یابد. همچنین الگوهای قاعدگی ممکن است در طول درمان منظم یا نامنظم باشد. در درمان آندومتریوز و بیماری فیبروسیستیک پستان، مصرف کپسول دانازول باید از دوران قاعدگی شروع شود. در طی مصرف این دارو وزن بیمار باید کنترل شود. تست‌های پایه و دوره‌ای کار کبد باید در همه بیماران انجام شود. از بیماران دیابتی باید تست‌های قندخون به عمل آید. در جوانان باید مایع منی را از نظر حجم، چسبندگی، تحرک و تعداد اسپرم هر ۳ الی ۴ ماه بررسی کرد. در طول درمان و ۶ الی ۸ هفته بعد از درمان یک روش غیرهورمونی جلوگیری از بارداری باید بکار گرفته شود چون تخمک‌گذاری ممکن است سرکوب نشود.

مشخصات کپسول دانازول

دانازول (به انگلیسی: Danazol) رده درمانی: استروئید آنابولیک (آگونیست هورمونهای جنسی مردانه). اشکال دارویی: کپسول . طبقه بندی فارماکولوژیک: آندروژن طبقه بندی درمانی: ضد استروژن، آندروژن طبقه بندی مصرف در بارداری: رده X نام های تجاری: Danogen

موارد مصرف کپسول دانازول

دانازول برای درمان آندومتریوز (رحم زنان)، بیماری فیبروکیستیک پستان، پستان درد، ژنیکوماستی، اختلالات قاعدگی مانند منوراژی، جلوگیری بعد از نزدیکی مشکوک به حاملگی و در بدنسازی استفاده می‌گردد.

مکانیسم اثر کپسول دانازول

دانازول با توجه به ساختار شیمیایی اش (۱۷ آلفا اتینیل تستوسترون) آگونیست قوی آندروژنها است. دانازول ترشح هورمونهای موسوم به گنادوتروپین های هیپوفیز ( هورمون لوتئینه کننده (LH) و هورمون محرک فولیکولی (FSH)) را مهار می کند لذا در اختلالات هورمونی زنان نیز مؤثر است. همچنین دارای خواص آنابولیک است. اثر ضد استروژن: دارو با مهار تولید گنادوتروپین‌های هیپوفیزی باعث مهار محور هیپوفیز ـ تخمدان می‌شود. این دارو موجب غیر فعال و آتروفی شدن بافتهای سالم و بافتهای نابه‌جای آندومتر می‌شود. همچنین، این دارو سرعت رشد بافتهای غیرطبیعی و گرهی در پستان را در بیماری فیبروسیستیک پستان کاهش می‌دهد. اثر آندروژنی: دانازول غلظت‌های اجزای C1 و C4 کمپلمان را افزایش می‌دهد. در نتیجه، تعداد و شدت حملات ناشی از آنژیوادم ارثی را کاهش می‌دهد. اثر ایمنو ساپرسیو: دارو باعث کاهش سطح ایمنوگلوبین M,G و A می‌شود.

منع مصرف کپسول دانازول

بیماری شدید قلبی یا کلیوی (احتباس الکترولیت و مایعات ناشی از مصرف این دارو ممکن است این حالات را وخیم تر کند)، بیماری کبدی (اختلال در دفع این دارو ممکن است موجب تجمع سمی آن شود)، خونریزی غیرطبیعی دستگاه تناسلی با علت نامشخص (دانازول ممکن است رشد بافتهای سرطانی در پروستات یا پستان را تحریک کند)، زنان حامله و مادران شیرده (مطالعات انجام شده در حیوانات نشان داده است که مصرف آندروژن‌ها در دوران حاملگی موجب عضلانی شدن جنین می‌شود). موارد احتیاط: دارو سبب اثرات آندروژنیک برگشت‌ناپذیر می‌شود. استروئیدهای آنابولیک باعث تغییرات لیپیدهای خون و افزایش احتمال آترواسکلروز می‌شود. مصارف طولانی مدت دارو باعث آدنوم‌های خوش‌خیم کبدی می‌شود. دارو می‌تواند باعث افزایش خوش‌خیم فشار داخل مغز شود (سودوتومورسربری)، بیمار را از نظر علائمی مانند سردرد، تهوع/ استفراغ، تغییرات بینایی و ادم پاپی مانیتور کنید.ترومبوآمبولیسم و وقایع ترومبوتیک به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. در موارد دیابت، احتباس مایعات (مانند بیماریهای قلبی ـ عروقی، کلیوی) بیماریهای کبدی و پورفیری با احتیاط استفاده شود. ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان اثبات نشده است. قبل از شروع درمان حتماً تست حاملگی انجام شود، متد غیر هورمونی پیشگیری از بارداری ضمن درمان استفاده شود.

عوارض کلی کپسول دانازول

اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد، اختلال در به خواب رفتن، خستگی، عصبانیت، رعشه، تحریک‌پذیری، اضطراب، افسردگی، پارستزی، ناپایداری روانی، سودو تومور سربری. قلبی ـ عروقی: افزایش فشارخون. پوست: آکنه، پرمویی، چرب شدن مو یا پوست. چشم: اختلال بینایی. دستگاه گوارش: گاستروآنتریت، تغییر اشتها، یبوست، اسهال، تهوع، استفراغ. کبدی: یرقان برگشت‌پذیر، اختلال کبدی. ادراری ـ تناسلی: هماچوری، اثرات هیپواستروژنیک مثل فلاشینگ، تعریق، واژینیت (شامل خارش، خشکی و سوزش)، خونریزی واژینال، بی‌نظمی قاعدگی، تحریک‌پذیری. سایر عوارض: اسپاسم یا کرامپهای عضلانی، برافروختگی، تعریق، واژینیت، خونریزی مهبلی، ایجاد بی‌نظمی‌های قاعدگی، خیز، افزایش وزن بدن، خشن شدن صدا، بزرگ شدن کلیتوریس، آتروفی بیضه، کاهش اندازه پستان، تغییر میل جنسی.

کپسول دانازول در شیردهی

به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی شدید در شیرخوار، قطع شیردهی یا قطع مصرف دارو (بسته به اهمیت مصرف دارو در مادر) باید صورت گیرد.

راهنمایی در مورد مصرف کپسول دانازول

1- از آنجایی که مصرف این دارو ممکن است موجب اختلال در عملکرد کبد شود، انجام آزمونهای عملکرد کبد به طور مرتب ضروری است. 2- در درمان آندومتریوز و بیماری فیبروسیستیک پستان، مصرف دانازول باید از دوران قاعدگی شروع شود. 3- قبل از شروع درمان با دانازول، باید احتمال حاملگی رد شود. بیماران زن در طول درمان با دانازول از روشهای مؤثر جلوگیری از حاملگی استفاده کنند. 4- اختلالات ترومبوتیک، ترومبوآمبولیسم، ترومبوز سینوس ساژیتال و سکته مغزی به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. 5- مصارف طولانی مدت باعث آدنوم‌های خوش‌خیم کبدی شده که معمولاً بدون علامت بوده ولی ممکن است باعث خونریزی‌های حاد داخل شکمی شوند. تست‌های کبدی بیمار به دقت مانیتور شود. 6- موارد متعددی از افزایش خوش‌خیم فشار داخل مغز به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. در صورت بروز ادم پاپی، سردرد، تهوع/ استفراغ، اختلالات بینایی، مصرف دارو متوقف شده و بیمار به نورولوژیست ارجاع شود. 7- قبل از شروع درمان جهت فیبروز کیستیک سینه، سرطان سینه در بیمار رد شود. 8- دانازول را باید هنگامی استفاده کرد،‌ که سایر درمان‌های موجود مؤثر نباشند.1- در طول مصرف دانازول از روشهای غیر هورمونی جلوگیری از حاملگی استفاده کنید، زیرا قرصهای هورمونی جلوگیری کننده از حاملگی ممکن است در طول درمان با این دارو تخمک‌گذاری را متوقف نسازند. 2- در صورت تغییر صدا یا بروز خصوصیات مردانه، مصرف دارو را فوراً قطع کنید. برخی از اثرات آندروژنیک (مانند خشن شدن صدا) ممکن است با قطع مصرف دارو برگشت‌پذیر نباشند. 3- طی مصرف دانازول برای درمان بیماری فیبروسیستیک، پستانها را به طور منظم بررسی کنید. در صورت بزرگ شدن گره‌های پستان در طی درمان، فوراً به پزشک اطلاع دهید. 4- آمنوره معمولاً از 8-6 هفته بعد از درمان با این دارو در زنان بروز می‌کند. 5- پیگیری مرتب مایع منی در مردان ممکن است لازم باشد. 6- به بیمار آموزش دهید تا علائمی مانند تهوع، استفراغ، سردرد، اختلالات بینایی که دال بر سودو تومور سربری می‌باشد را گزارش دهد. مصرف در سالمندان: دانازول در این بیماران باید با احتیاط مصرف شود. مردان سالخورده باید از نظر بروز هیپرتروفی پروستات تحت مراقبت باشند. در صورت بروز نشانه‌های هیپرتروفی پروستات یا کارسینوم پروستات، باید مصرف دانازول قطع شود.

مصرف کپسول دانازول در سالمندان

دانازول در این بیماران باید با احتیاط مصرف شود. مردان سالخورده باید از نظر بروز هیپرتروفی پروستات تحت مراقبت باشند. در صورت بروز نشانه های هیپرتروفی پروستات یا کارسینوم پروستات، باید مصرف دانازول قطع شود. مصرف در شیردهی: به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی شدید در شیرخوار، قطع شیردهی یا قطع مصرف دارو (بسته به اهمیت مصرف دارو در مادر) باید صورت گیرد.

بیشتر بخوانید : کپسول رولاکس ♥ کپسول روغن ماهی ♥ کپسول رویال ژل ♥ کپسول ریفامپینکپسول رواتینکس

قرص تری فلوئوپرازین

قرص تری فلوئوپرازین

قرص تری فلوئوپرازین ,قرص تری فلوئوپرازین 1 میلی گرم چیست,قرص تری فلوئوپرازین ۱ میلی گرم,قرص تری فلوئوپرازین 1 برای چیست,قرص تری فلوئوپرازین 2 میلی گرم,قرص تری فلوئوپرازین ۱,قرص تری فلوئوپرازین 1 میلی گرم برای چیست,قرص تری فلوئوپرازین 2

قرص تری فلوئوپرازین

توضیحاتی در مورد قرص تری فلوئوپرازین

‎تجویز و تعیین دوز دارو به عهده پزشک می باشد  . تری فلوپرازین از داروهایی است که بر روی سیستم عصبی اثر می گذارد و در درمان برخی اختلالات اعصاب مانند شیزوفرنی، اختلالات رفتاری و… تجویز می گردد. ‎در بعضی مواقع این دارو به عنوان آرامبخش در مواقع اضطراب، بی قراری یا شکاک شدن نسبت به دیگران و حملات افسردگی حاد تجویز می گردد. این دارو به یک دسته دارویی تعلق دارد به نام فنوتیازین ها. ‎همچنین یکی از اثرات جانبی این دارو اثر ضد استفراغ آن است که در بعضی از مواقع از این عارضه جانبی به عنوان اثر درمانی استفاده می شود. طبقه‌بندی فارماکولوژیک: فنوتیازین، مشتق پیپرازین. طبقه‌بندی درمانی: ضد سایکوز، ضد استفراغ. طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C 

نکاتی در مورد مصرف قرص تری فلوئوپرازین

‎-در صورت سابقه ی حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه آن مانند کلرپرومازین، تیوریدازین، پرفنازین، فلوفنازین و یا هرداروی دیگر حتما پزشک خود را مطلع نمایید. ‎-در صورت سابقه یا ابتلا به افسردگی شدید، بیماری خونی، بیماری مرتبط با سرکوب مغز استخوان، بیماری عروقی، ضربان نامنظم قلبی، افت فشار خون شدید، آنژین قلبی، فشار بالای چشم (گلوکوم)، تشنج، دیابت نوع دو، کلسترول بالا حتما به پزشک خود بگویید. ‎-در صورت بارداری، شیردهی یا قصد بارداری پزشک خود را مطلع نمایید. ‎-مصرف این دارو برای افراد مبتلا به اختلالات کبدی، مناسب نیست لذا قبل از شروع مصرف آزمایشات بالینی تجویز شده توسط پزشک را انجام دهید تا از مناسب بودن وضعیت کبدی و خونی شما برای شروع این دارو اطمینان حاصل شود. ‎-در صورتی که در خانواده نزدیکتان سابقه ی بیماری های مرتبط به انعقاد خون و تشکیل لخته های خونی وجود دارد به پزشک خود اطلاع دهید. ‎-در صورتی که از فرآورده های الکلی یا دخانیات استفاده می نمایید حتما پزشک خود را مطلع نمایید. ‏‎-لیست کاملی از کلیه داروها (حتی داروهای بدون نسخه)، مکمل ها و فرآورده های گیاهی مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید تا از بروز تداخلات دارویی جدی که ممکن است با مصرف همزمان این دارو با سایر داروها ایجاد شود، جلوگیری گردد. ‎-مصرف همزمان این دارو با داروهای حاوی نیترات (مانند نیتروگلیسیرین) احتمال افت شدید فشار خون را افزایش می دهد. ‎-‎مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای تضعیف کننده ی اعصاب، اثر تضعیف کنندگی این دارو ها را تشدید می نماید لذا پیش از شروع مصرف هرگونه داروی آرامبخش حتما با پزشک خود مشورت نمایید. ‎نحوه صحیح مصرف تری فلوپرازین ‏‎-دارو را کاملا طبق دستور پزشک به مقدار گفته شده و در فاصله زمانی های مشخص شده مصرف نمایید و تا زمانی که پزشک توصیه نموده است مصرف دارو را ادامه دهید. ‎-مصرف این دارو همراه با شربت ها و داروهای ضد اسید معده، می تواند منجر به کاهش جذب این دارو شود و در صورت نیاز به مصرف همزمان آن ها حداقل بین مصرف این دارو و داروهای ضد اسید دو ساعت فاصله لازم است. -در صورت عدم توانایی بلع قرص، می توانید آن را خرد کنید و در آب یا سایر مایعات فاقد کافئین حل نمایید. ‎-فرم تزریقی این دارو تنها در مرکز درمانی یا تحت نظر پزشک مصرف شود. ‎-قطع ناگهانی این دارو می تواند عوارض جدی و آزار دهنده ای در بر داشته باشد به همین خاطر قطع دارو تنها باید زیر نظر پزشک و به صورت تدریجی انجام شود. ‎-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف این دارو، به محض یادآوری آن را مصرف نمایید اما اگر این دارو بیشتر از دو نوبت در روز برای شما تجویز شده است، در صورت فراموشی یک نوبت دارو، حداکثر تا یک ساعت پس از موعد مقرر شده می توانید آن را مصرف نمایید در غیر این صورت، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید و نوبت بعدی را طبق برنامه ی سابق مصرف نمایید و از دو برابر نمودن مقدار دارو در یک نوبت جدا خودداری نمایید. ‎-پاسخ درمانی به این دارو معمولا پس از ۲ تا ۳ هفته پس از شروع درمان مشاهده می گردد. لذا تا زمانی که دارو اثر نماید، صبور باشید و مصرف منظم آن را تحت نظر پزشک خود ادامه دهید. ‏‎-ممکن است در زمان مصرف این دارو احساس گرما یا سرمای ناگهانی کنید و تعریق بدنتان افزایش یابد. لذا در زمان هایی که دمای هوا خیلی بالا یا خیلی پایین است (هوای سرد یا گرم شدید) بیشتر مراقب خود باشید و تا جای ممکن در معرض هوای گرم خیلی شدید قرار نگیرید. ‏‎-در مدت مصرف این دارو، از مصرف فرآورده های الکلی خودداری نمایید. مصرف همزمان این دارو همراه با فرآورده های الکلی، اثر خواب آوری و گیجی این دارو را تا حد زیاد و خطرناکی می تواند افزایش دهد. ‎-در صورت مصرف غیر عمد دارو بیش از مقدار تجویز شده سریعا به یک مرکز درمانی یا پزشک خود مراجعه نمایید و بسته ی داروها را همراه تان ببرید. از علائم مسمومیت با این دارو می توان به مشکل در حرکت، افت فشار خون، گیجی و عدم تعادل اشاره کرد.

موارد مصرف قرص تری فلوئوپرازین

تری فلوپرازین در کنترل روان‌پریشی بکار می‌رود، و در کنترل اضطراب، سرگیجه و تهوع نیز کاربرد دارد.

عوارض قرص تری فلوئوپرازین

‏‎-افت فشار خون وضعیتی و سرگیجه ناشی از آن در زمان مصرف این دارو شایع می باشد. ‏‎برای کاهش احتمال وقوع آن، از تغییر وضعیت ناگهانی بپرهیزید. (بطور مثال از حالت دراز کش ابتدا به حالت نشسته تغییر وضعیت دهید و پس از چند ثانیه به آرامی بلند شوید.) ‏‎-در صورت بروز علائمی مانند گلودرد، تب، خونریزی یا کبودی غیر معمول در نقاط بدن، لکه های پوستی قرمز، ضعف، لرزش، تغییر رنگ ادرار به رنگ تیره و درد و تکرر در دفع آن، زردی پوست یا چشم، اختلال در بینایی و روشن شدن مدفوع، حتما به پزشک خود مراجعه نمایید. ‏‎-در صورت گرفتگی عضلات گردن و یا بیرون زدگی زبان، حرکت غیر عادی لب ها، چشم، صورت و… حتما به پزشک خود مراجعه نمایید. ‏‎-خشکی دهان ناشی از این دارو با مصرف آدامس و آبنبات های بدون قند برطرف می شود. ‏‎-در صورت بروز یبوست یا اسهال در مدت درمان با این دارو، مایعات به مقدار کافی مصرف نمایید و در صورتی که ادامه دار شد، به پزشک خود مراجعه نمایید. ‏‎-در مدت درمان با این دارو، حساسیت بدن شما به نور بیشتر خواهد شد لذا از تماس با نور مستقیم خورشید تا جای ممکن خودداری نمایید و از فرآورده های ضد آفتاب و عینک دودی استفاده کنید. ‎-این دارو خواب آور می باشد لذا تا زمانی که اثر دارو کاملا برطرف نشده، از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به احتیاط دارند، خودداری نمایید.

عوارض جانبی قرص تری فلوئوپرازین

اعصاب مرکزی: نشانه‌های اکستراپیرامیدال ، رخوت (به ندرت)، سودوپارکینسونیسم، خواب آلودگی (غالباً)، سندرم بدخیم نورولپتیک، سرگیجه، سردرد، بی خوابی، تشدید نشانه‌های سایکوتیک، خستگی، دیسکینزی تأخیری. قلبی ـ ‌عروقی: کمی فشار خون در حالت ایستاده، تاکیکاردی، تغییرات (EKG). چشم: تاری دید، تغییرات چشمی (تغییر پیگمانتاسیون شبکیه با مصرف طولانی مدت دارو). دستگاه گوارش: خشکی دهان، یبوست، تهوع. ادراری ـ تناسلی: احتباس ادرار، بی نظمی قاعدگی. خون: لکوپنی گذرا، آگرانولوسیتوز. کبد: یرقان انسدادی. متابولیک: افزایش وزن. پوست: واکنشهای آلرژیک، درد در محل تزریق عضلانی، حساسیت به نور، بثورات جلدی، آبسه استریل. سایر عوارض: ژنیکوماستی، توقف ترشح شیر.کاهش فشار خون , یبوست , خشکی دهان , خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، بی قراری، مشکلات خواب، اختلال حافظه یا تمرکز، سبکی سر، تهوع، استفراغ، اسهال، تغییرات اشتها یا وزن، مشکلات پستان، تغییر در قاعدگی و اختلالات جنسی

مکانیسم اثر قرص تری فلوئوپرازین

تری فلوپرازین از گروه فنوتیازینها است. مکانیسم اصلی اغلب این داروها مهار گیرنده‌های دوپامینی در سلولهای مغز است. اثر ضد سایکوز: به نظر می‌رسد این دارو از طریق انسداد پس سیناپسی گیرنده‌های دوپامینی در CNS اثرات ناشی از تحریک دوپامین را مهار می‌کند. اثرات ضد استفراغ دارو ناشی از انسداد گیرنده دوپامینی در منطقه ماشه‌ای گیرنده شیمیایی بصل النخاع ( CTZ) است. تری فلوئوپرازین اثرات مرکزی و محیطی بسیاری دارد. این دارو موجب انسداد گیرنده‌های آلفا شده و فعالیت ناشی از هیستامین و سروتونین را خنثی می‌سازد. شایع ترین عوارض جانبی این دارو تظاهرات اکستراپیرامیدال است. فعالیت تسکین بخشی و ضد موسکارینی این دارو کمتر از فنوتیازینهای آلیفاتیک و پیپریدین است.

منع مصرف قرص تری فلوئوپرازین

حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به فنوتیازینها و ترکیبات وابسته، دیسکرازیهای خونی و کاهش فعالیت مغز استخوان (عوارض جانبی هماتولوژیک، اختلالات همراه با اغما، صدمات مغزی، ضعف CNS و اثرات جانبی بر روی فشار خون بروز می‌کند) موارد احتیاط : بیماری قلبی ، آنسفالیت، آسیب دیدگی سر، بیماری تنفسی، صرع و سایر اختلالات تشنجی، گلوکوم، هیپرپلازی پروستات، احتباس ادرار، بیماری پارکینسون و فئوکروموسیتوم، کمی کلسیم خون، اختلال عملکرد کبد یا کلیه، بیماران ضعیف و سالخورده، قرار گرفتن در معرض گرمای زیاد.

تداخل دارویی قرص تری فلوئوپرازین

مصرف همزمان با داروهای مقلد سمپاتیک، از جمله اپی‌نفرین، فنیل افرین، فنیل پروپانول آمین و افدرین، و داروهای کاهنده اشتها ممکن است اثرات تحریک کننده و تنگ کننده عروق این داروها را کاهش دهد. مصرف اپی نفرین به عنوان یک داروی تنگ کننده عروق در بیمارانی که تری فلوئوپرازین مصرف می‌کنند ، ممکن است موجب معکوس شدن اثر اپی نفرین یا کاهش بیشتر فشار خون شود. تری فلوئوپرازین ممکن است پاسخ فشار خون را به داروهای کاهنده فشار خون که از طریق مرکزی عمل می‌کنند (مانند گوانتیدین، کلونیدین، متیل دوپا، و رزرپین) مهار سازد. داروهای مسدود کننده بتا ممکن است با مهار متابولیسم تری فلوئوپرازین غلظت پلاسمایی این دارو را افزایش داده و موجب مسمومیت شوند. مصرف همزمان با پروپیل تیواوراسیل خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش می‌ دهد. مصرف همزمان با لیتیم ممکن است موجب مسمومیت شدید نورولوژیک یا یک سندرم شبه آنسفالیت و کاهش پاسخ درمانی به تری فلوئوپرازین شود. نمکهای آلومینیوم جذب گوارشی تری فلوئوپرازین را افزایش و اثرات درمانی آن را کاهش می‌دهند. 1 ساعت قبل یا دو ساعت بعد از نمکهای آلومینیوم مصرف شود. باربیتوراتها و لیتیم می‌توانند اثر فنوتیازین را کم کنند. استفاده تو ام با تضعیف کننده‌های سیستم اعصاب مرکزی، باعث افزایش تضعیف CNS می‌شود. از استفاده تو ام بپرهیزید. کافئین اثرات دارو را کم می‌کند. تنظیم دوز لازم می‌باشد. استفاده تو ام با الکل باعث افزایش دپرسیون CNS بویژه مهارتهای سایکوموتور می‌شود. سیگار کشیدن اثرات دارو را کم می‌کند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، ریسک ایجاد واکنشهای حساسیت به نور را بیشتر می‌کند.

قرص تری فلوئوپرازین چیست

قرص تری فلوئوپرازین (Trifluoperazine) از داروهایی است که با تاثیر بر روی سیستم عصبی در کنترل روان پریشی کاربرد دارد. این دارو در درمان اسکیزوفرنی و همچنین کنترل اضطراب، سرگیجه و تهوع نیز تجویز می‌شود. کاهش فشارخون، یبوست، خشکی دهان، خواب‌آلودگی، سرگیجه، سردرد، بی‌قراری و مشکلات خواب برخی از عوارض این دارو می‌باشند. این دارو به دو صورت قرص و آمپول در دسترس می‌باشد و معمولا پس از ۲ تا ۳ هفته پس از شروع درمان آثار بهبودی در بیمار مشاهده می‌شود.

نحوه مصرف قرص تری فلوئوپرازین

میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک متخصص تعیین گردد. به طور معمول درمان شیزوفرنی با مقدار ۲ تا ۵ میلی‌گرم از دارو به صورت خوراکی و به تعداد دو بار در روز آغاز می‌شود.

مقدار مصرف قرص تری فلوئوپرازین

الف) حالات اضطرابی. بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار 2-1 میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود. دوز دارو تا 6 میلی گرم در روز، در صورت لزوم قابل افزایش است. ب) اسکیزوفرنی و سایر اختلالات سایکوتیک. بزرگسالان: برای بیماران سرپایی، از راه خوراکی، مقدار 2-1 میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود، و برحسب نیاز به این مقدار اضافه می‌گردد. برای بیماران بستری، از راه خوراکی، مقدار 5-2 میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود و ممکن است به تدریج تا mg/day 40 افزایش یابد. از راه عضلانی مقدار 2-1 میلی گرم هر 6-4 ساعت، برحسب نیاز، تزریق می‌شود. کودکان 12-6 ساله (بستری یا تحت مراقبت دقیق): از راه خوراکی ، مقدار یک میلی گرم 2-1 بار در روز مصرف می‌شود و ممکن است به تدریج تا mg/day 15 افزایش یابد. یا 1 میلی گرم عضلانی، یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود.

مصرف قرص تری فلوئوپرازین

تری فلوپرازین یک مشتق پروپیل پیپرازینی فنوتیازین (پروتوتیپیکال نسل اول) می باشد که به عنوان یک ضد سایکوز مطرح است.

فارماکودینامیک قرص تری فلوئوپرازین

تری فلوپرازین اثرات ضعیف آنتی کولینرژیکی وخواب آوری و تاثیرات خارج هرمی قوی دارد. اثرات ضداستفراغ تقریبا قدرتمندی نیز دارد. اثر اصلی دارو اثرات آنتی دوپامینرژیک می باشد.

بیشتر بخوانید : قرص چربی سوز ♥ قرص جویدنی دایمتیکون ♥ قرص جینسینگ ♥ قرص جلوگیری از بارداری قرص تب بر